Söyle yar,
Gittiğin o yerde seni bekleyen ne var.
Bu kadar mı gerekliydi gidişin,
Bu kadar mı çoktu onu özleyişin.
Söyle yar,
Bensiz hayatın ne tadı var.
Hiç mi özlemiyorsun avuç içlerinden öpmemi.
Hatırlatmıyor mu sana hiçbir şey benli günleri...
Sence bunca sene boşuna mı yanmışım.
Boşuna mı seni can bilmişim,
Canımdan öte saymışım.
Bu kadar mı kolaydı;
Ardına bile bakmadan gitmek.
Böyle basit miydi,
Maziyi öylece silmek...
Söyle yar,
Zerre kadar pişmanlık yok mu yüreğinde.
Bir keşke olsun dolanmaz mı dilinde.
Geriye dönmez miydin imkan olsa elinde.
Bak ben bekliyorum hala bıraktığın yerde.
Söyle yar;
Son nefesimi vermeden,
Can çıkıp bedenim ölmeden,
Bir kez daha görmeyi istemez misin?
Sonrasında bir avuç toprağı da,
Sen üzerime serpmez misin?
Offff of...
Ben mi dayanmayı bilmiyorum,
Yoksa sen mi kaskatı yüreklisin.
Bu kadar zaman geçti,
Nasıl olur da az bile olsa özlemezsin.
Bir haber ya da bir selam göndermezsin...
Ah yar ah...
Bin kere gelsem dünyaya,
Bin kere seni severdim.
Tek çekimlik nefesim olsa,
Tutar sana verirdim.
Ben bu ömürde yalnız seni bilirdim.
Sen hiç mi kıymet bilmezsin.
Kalbin ömrün senin olsun da,
Sadaka niyetine,
Bir tebessüm bile mi vermezsin.
Hep derdin ya başkasın diye.
Başkası yaptın işte beni bu gidişinle.
El oldum sana düşünsene.
Canda can iken,
Candan bile yakın iken,
Bak bir anda ne hale geldik.
Bir gidişe nasıl da yenildik.
Ardına bile bakmadın,
Tek bir damla yaş akıtmadın.
Vedalaşmadın,
Açıklama bile yapmadın.
Düştün başkasının peşine,
Beni de başkası ettin bile bile.
Göz göre göre...
Hep çok sevdiğimden yakınırdın ya,
Ben seni az sevmeyi beceremedim,
Çünkü hiçbir azı sana yakıştıramadım.
Söyle yar,
Yok yok söyleme,
Sadece biraz düşün.
Beni düşün, aşkımızı düşün.
Yanında atan ve kulakları çınlatan,
Duracağından korktuğun o kalbi düşün.
Titreyen ellerimi,
Evet, evet sen bir şey söyleme.
Sadece bir kez olsun düşün,
Sadece ve yalnızca bizi düşün...

Celal BAHAR