Allah’ım bu rüyamı, nedir halimiz böyle.
Bu kâbus bitecek mi, yalvarırım sen söyle.

Şu mübarek günlerde, bu ayrışma nedendir.
Bizi yönetenlerse, ayrışmayı sevendir.

Bile bile toplumu, geriyor siyasiler.
Hak, adalet diyene, kızıyor baştakiler.

Bir ülkede hak yoksa, huzur mutluluk olmaz.
Adalet olmayınca, dirlik ve düzen kalmaz.

Gerginlik sevdasından, vazgeçmiyor muktedir.
Terör mevzu olunca, açılım oldu tedbir.

Yaptıkları anlaşma, neticesiz bitince.
Şaştı kaldı yöneten, hainlik bitmeyince.

Bu yanlışın sonucu, acı oldu devlete.
Şehitler tabutlarda, döndüler bu millete.

Ülkede huzur da yok, hak hukuk rafa kalktı.
Demokrasi ne demek, hile sandığı yaktı.

Adalet arayanlar, döküldüler yollara.
Menfaati olanlar, karşı çıktı onlara.

Asker, sivil ve polis, bu devletin değil mi?
Sizin isteğinizle, bu millet bölünür mü?

Bu cennet ülkemizi, yaptınız bir cehennem.
Millet acı çekerken, benimde yanar sinem.
Kavga kargaşa ölüm, tutuklu hapis zindan.
Korkutuldu insanlar, size kaldı her mekân.

Bir kişi emir verir, tartışılmaz o bilir.
Kararı yanlış olsa, devletin sonu gelir.

Okul, kışla ve cami, siyasetten arınsın.
Karışma adalete, tarafsız karar alsın.

Yolun sonunda ışık, sabreden görünecek.
Haksızlık yapanların, defteri dürülecek.

Atatürk ilkeleri, hedef olsun ey millet.
Bu kara günler geçer, ebedi yaşar devlet.


HİLMİ CAN.
27.HAZİRAN.2017.
(4678)
Adalet yürüyüşü devam ediyor.


Bu şiir Ramazan içersinde yazıldı.