1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1005
Okunma
Sen bilmezsin benim derdim;
Kolum kırık, yen içinde.
Olmasaydın ne ederdim;
Kâlbim kırık, sen içinde...
Bir bakışla beni vurmuş,
Sanki, aşka adres sormuş.
Beğenmiş de, yuva kurmuş
Yüreğimin en içinde...
Güzelliğin serivermiş,
Güllerini derivermiş,
Ellerime verivermiş,
Çelmiş gönlüm ân içinde.
Eller gibi bakamazsın,
Seven gönlüm yıkamazsın,
İstesen de çıkamazsın;
Artık yerin, cân içinde
İhtiyarlık kapım çalmış,
Felek, ne var- ne yok almış,
Seni seven bir can kalmış
Şu kurumuş ten içinde...
BEŞKESE der: ’gönlüm coşar,
Aşk pınarım çağlar, taşar.
Ben ölsem de, aşkım yaşar
Şeref ile şân içinde’
Kâh, hoş geçen zaman olmuş,
Kâh, yanmışız, duman olmuş.
Sevdamız bir roman olmuş;
Sen içinde, ben içinde...
Ünal Beşkese
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz