1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
580
Okunma
Onu sevmek
cehennemden cennete girmek gibiydi.
Geceleyin gündüze ermek.
Onu sevmek
Dikenli yollardan
Gül bahçesine girmek gibiydi;
Yara bere
Kan revan
Acılar İçinde
Ama gülümseyerek!
Onu sevmek,
Kara kıştan bahara geçmek gibiydi.
Kurumuş dallardan çiçek açmak.
Onu sevmek
Kanatsız uçmak gibiydi
Engin maviliklerde.
Onu sevmek
Kötünün iyiye dönmesiydi.
Yağmurun ve karın
Üşüten poyrazın dinmeseydi.
Onu sevmek
Yaşanan hayatın içe sinmesiydi, Çocuk yüreklerde.
Onu sevmek
Ölüme başkaldırmaktı.
Acıyı ve ağlatan sebepleri
Yeryüzünden kaldırmaktı.
Onu sevmek
Daha fazla sevebilmek adına
Güzele dair her şeyi sarıp kucağına
hayata dört elle saldırmaktı
Hastalıkta ve sağlıkta.
Onu sevmek
Yaşadıkça yaşadığına doymamaktı.
Ondan ötesini duymamaktı.
Onu sevmek
Dünyanın Merkezine koyup onu,
Ondan başkasına uymamaktı.
Onu sevmek
Ondan sonrasını yok saymaktı,
Sonu hüsrana açık düşlerde.
@duyguseliozan
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz