Kış vurursa gözlere, yağmur gibi taşar su
Çiğ düşüyor yüzlere, var ayrılık korkusu
Azar azar kurduğun, ilkbaharım kar, pusu
Her hayali koklamak, aşka gülen bir anmış
Ne yazık ki sürmedi, her anım boşa yanmış

Hayat izin vermedi, gelemedin yanıma
Bir daha seni görsem, giremezsin kanıma
Eski fotografların, senden hatıra ama
lalezarda her lale, sevdayı başka sanmış
Ne yazık ki sürmedi, her anım boşa yanmış

Bu duruma alıştık, perde inmiş gözüne
Şu kirpiği indiren, yağmurların özüne
Tek çizik atarım ya, sen gibinin yüzüne
Hiç taşınmaz yokluğun, güzel çehreye kanmış
Ne yazık ki sürmedi, her anım boşa yanmış

Yüreğe dokunuyor, bıçak bileyen diller
Feryat, figan içinde, ah! Sen, biçare haller
İşte ömür geçiyor, hep aşk-ı memnu eller
Hesap bilmez kalbimde, koşan halin yalanmış
Ne yazık ki sürmedi, her anım boşa yanmış

Bin yıllık özlemleri, veriyorum al senin
Çekebilirsen eğer, tövbe istemem yemin
İçimdeki yanardağ, söner ateşi tenin
Hasretin kavurduğu, tüten sızın talanmış
Ne yazık ki sürmedi, her anım boşa yanmış

Kıvılcımlar çıkaran, şimşeğin efkarını
Bulutlar çatlatırken, gök kubbe de yarını
İster mahşere bırak, dumanının harını
Aşk kanar, dergahımda, hasret; vakitsiz gammış
Ne yazık ki sürmedi, her anım boşa yanmış

Sevilay Çartık