Sen yeter ki;
Hayatındaki fazlalıklardan kurtul.
Eksikliğin her ne ise,
Ben tamamlarım.
Sadece gönlünde bana bir yer bul.
Layığım her neresi ise,
Dar demem seni anlarım.

İçimden geçen,
Can kenarı olsun.
Yani cana yakın olsun.
Ama yok dersen,
Ara yerde bile giderim.
Hani olur da,
Bir gün ağır gelirsem,
Ses etmem oracıkta inerim.

Sensiz bu yolda ilerleyemem,
Ayağıma diken batar yürüyemem.
Can kırıkları tabanlarımı keser,
Üzerine basamam.
Hem üşür hem yanarım,
Yolun sonunu göremem,
O zamana kadar sabredemem.
Sen bana bir yer ver gönlünde,
İnan pişman olmazsın,
Başka da bir şey diyemem.

Say ki Tanrı misafiriyim,
Yolda kalmış garip biriyim.
Say ki ağır yaralıyım,
Sol yanımdan kurşun yemişim.
Say ki kendimden geçmişim de,
Tutup sana gelmişim.
Günahtır yarı yolda bırakma.
Al götür beni de,
Değer mi değmez miyim bakma.

Bilemezsin ki,
Belki mutluluğu böyle bulursun.
Bu gönül köle,
Dilersen efendim olursun.
Can borcumu inan sana öderim.
Elimden hiç bir şey gelmezse,
Son nefesime kadar dua ederim.
*
Niceleri var gönlünde tahta kurulmuş.
Sadece bu garip mi var sana yük olmuş.
Yapma ne olur sakın ola aldanma,
Dışıma bakıp içimi de fakir sanma.
Belki de ben sana bir hediyeyim.
Al beni gönlüne kendin gör,
Başka da ne diyeyim...

Celal BAHAR