Beş temmuz iki bin, sanki tarihler bugün
Unutmadım annem, terk ettin bizi ogün
Benim için sensizlik, bir gün değil hergün
Rüyalarda görsem seni, sadece birgün.

Büyükler der, anne gül bahçesi sineye
Hep gül kokladım, gülleri verdim hediye
Hiçbiri senin gibi kokmadılar niye
Söylemedin, anneler başka kokar diye.

Koklamadığın torunların sordu seni
Anlatmaya çalıştım, senin özlemini,
Söyleyemedim, geri dönmeyeceğini
Özlüyorum annem, nefesini, sevgini.

Şu fani dünyada bir kez olsun gülmedin
Çile çektin, acı çektin, belli etmedin
Bizi düşünmedin, kendinden ne istedin
Bizlere “ içinize dert atmayın” derdin.

Ağlamak istemezdim, anneler gününde
Hiç hüzünlenmezdim, bayram gecelerinde
Koklayıp öptüğüm, o ellerin yerinde
Hissediyorum seni, baktığım derinde

Sen rahat uyu annem, dertlerin durulsun
Özlemin öyle büyük, hasretin yoğrulsun
Beş evlat verdin ki, hepimizin nurusun
Annem ruhun şad, mekanın cennetler olsun.

Sadık KARADEMİR