Kalp...
Kalp olmalı taş değil
Akılsız baş sevdaya kefil değil

Marifetsiz,
hikmetsiz akıl
kimseye kar değil

Öğrenmek
istemeyen, miskinliği
seçene edep, haya ar değil

Günler
günleri kovalamaz,
insan her ne parsa yapsın
yanına kalmaz

Ruh
ve nefis sahibi
hesaptan kurtulamaz, gafletin,
zafiyetin bahanesi olmaz

Adam odur ki
cinsiyet aranmaz,
şehvetine esir olan hür olamaz,
asabiyet ve hevadan kurtulamaz

Beşer hamdı,
aklı olan varlıktı,
okudukça, araştırdıkça,
anladıkça, tanıdıkça

insanlaşmak için
farkında lığa ulaşan irfandı,
faniye
adanan huzura kavuşamaz

Sen...
Ne zaman
Gelirsen gel, yeter ki

Göçüp
gitmeden bir ses ver
Baki olan
dostluğun ve arkadaşlığın

Hiç bir zaman
eskimeyen muhabbetiyle
şeref ve onur ver

Özlemdir,
hasrettir, firkattir
yıllara sari derin
hicran yaşatır esen her yel

Kapım
çalınsa,
pencereden
bir ses duyulsa,

en olmadık
zamanda telefon çalsa
sen gelirsin aklıma,
gel artık bekletme gel

Söyleme...
Kimseye bilmesinler
Sır olsun yaşanan zafiyetler

Bizi
bizden alıp
götüren gafil sahneler

Her vaziyette
ibret sunsun acı
zerk eden nedametler

İçimizde kalsın,
bir ömür idrakimize
arkadaşlık yapsın kederler

Benzer
hataları yaptırmasın
bizlere aklı
karartan heyecan ve beklentiler

Mustafa Cilasun