Dilerim ki...
Umutların solmasın,
Kalbini yarı yolda
bırakmasın, hesap günü
adına hayır olanlar açsın

İçinde
heva ve nefse
hitap edenler gönlüne
dert olmasın, her niyet
ve amelin ruhunu yüceltsin,
gözyaşların sürur için aksın

Şehnaz
olan kalbin
ve hassasiyetin seni ihlas
içinde yaşatmaya yakınlaştırsın

Ne kadar
derdi gamın varsa,
vehimler halini kuşatmışsa
kalıcı olmasın,
acılardan tutunan aciz yapmasın

Eskittiğin
seneler hatırına geldikçe
sana hüzün yaşatmasın,
her yaşanılan sahne ibret olarak
feraset kazandırsın

Sen
hiç bir şartta
gücün sözüne itibar etme,
sana senden yakını terk etme,
onu anmadan
hiç bir şeye niyetlenme,
gaflet kalbine uğramasın

Ey can...
Niçin suallerden
böyle kaçarsın
Yoksa sadece vakit
geçirmek için mi yaşarsın

Peki,
ruhuna, aklına,
vicdanına, kalbine
ne kadar sadıksın

Neden
eskittiğin yılların
hicranıyla baş başasın,
yalnız arzularına
karşı mı duyarlısın

İnsan olmak
ve bu minval üzere
her imkanı kendine olan
yabancılığını gidermekten
niye uzaksın,

alıp
götüren zamana,
musalla taşında yatana,
her gün katledilen ümitleri,
imdat bekleyen çaresizleri duymazsın

Mustafa Cilasun