Görmez misin sofu ne güne kaldık
İlimde irfanda dinde talan var
Şahıs a dayalı Müslüman olduk
Onun için bitmeyen dert çilen var

Bilmez misin niçin geldik dünyaya
Ne değişir çıksak yerleşsek aya
Kimim deyi hiç baktın mı aynaya
Gâvura tıpatıp benzer halin var

Takılmışsın münafığın peşine
Cüppe giyip sarık takman boşuna
Bilimden bahsetsem gelmez işine
Doğru konuşana kusur bulan var

Sofu sus konuşma zamansız yersiz
Kula kulluk ediyorsun habersiz
İnancın içi boş okul yetersiz
İnsanlık dersinde sınıf kalan var

Güncel bir modadır inanç çoğunda
Kimine düş kiminin kursağında
Saf tutuyor hocaların sağında
Makam mevki için namaz kılan var

Uyan sofu uyan ayakta yatma
Gerçekleri perdeleyip karartma
Siyaseti inancınla eş tutma
Siyasetin temelinde yalan var

Bu nasıl din iman nasıl itikat
Haksızlığa yanar ağlar yedi kat
Zulüm dört bir yanda vicdanın rahat
Her gün başka şaşaalı şölen var

Memlekette acayiplik oluyor
Adalet yok halk burnundan soluyor
Biri bizi içten içe bölüyor
Yurdumuzu parsel parsel bölen var

Rota geri dönmez yola sokuldu
Hukuk mahkûm oldu rejim yıkıldı
Hak aramak dudaklara takıldı
Yalakalık yapıp rütbe alan var

Ne memleket kaldı nede güvenlik
Asker polis desen evlere şenlik
Meslek için asker olmak delilik
Üç beş kuruş için yazık ölen var

Hiç baktın mı etrafında neler var
Bakmadıysan bir bak nen eder zarar
Bir yanda milyarder aç yırtıcılar
Bir yanda ekmeğe muhtaç olan var

Hani sizin için Allah bir idi
Yükün alan Üsküdar’a yürüdü
Peygamber (s.a.v) ölürken neyi var idi
Allah deyip hamutuyla çalan var

Hep bana bana der hak gözetmezsin
Merhamet ne şefkat nedir bilmezsin
Kuranı okursun kendin tutmazsın
Kuran sız sünnetsiz sapık yolun var

Sofu baba nerden nere geldik biz
Anlatmaya yirmi dokuz harf aciz
Avrat cinayeti çocuğa taciz
Bu kepazelikte senin elin var

Maalesef yurtta hal böyle sofu
Kullanıp atarlar biz gibi safı
Mustafa’yım esirgemem ben lafı
Yüze dost arkadan bize gülen var

Mustafa Deniz