Gül….Gönül Yarası...!!!
Bülbülün özlemidir, aşığıdır hep gül,
O her zaman, her an, arar durur gülü,
Gülün ise, bülbül hiç umurunda değil,
Toplamış leylak, zambak, ve de sümbülü,
Hep, gün etmekle meşguldür, oysa gününü,
Bunu gördükce hüzün, üzüntü sarar bülbülü….

Bülbül çok kötü, perişan günler yaşadı,
içini ne varsa dertler, kederler kapladı,
iyi günün dostu ise, kötü günde yok idi,
Bu ne iştir artık, nasıl gidişti, çözemedi,
kendi kendine günlerce sordu bilemedi….

Bülbülün çektiği zaten, dili belası,
içindeki ise GÜL`ün GÖNÜL YARASI,
Yaralanmış, bitmiş, harab olmuş sinesi,
O da bilmez acep nedir bunun çaresi,
Dokunmayın, O şimdilerde gülün dertlisi…

Bülbül tükenmiş, düşmüş, şimdilerde yollara,
Onun yolculuğu ise, bilinmeyen sonsuzluklara,
Diyeceği yalnızca bir çift söz geride kalanlara,
iyi gün dostu, kötü günde bir bir yok olanlara,
Biliyorum külfet oldum, sığmadım ben buralara,
Gideyimde rahat olun, elveda emeline kavuşanlara,
…hadi HEPiNiZE ELVEDA…!!! » Şimdi…HEPiNiZE ELVEDA…..
Artık…HEPiNiZE ELVEDA…!!!

Gözünüz aydın artık, şimdi dileğiniz oldu,
Onca uğraştan sonra, bülbül yuvadan uçtu,
Siz sevdasız, mekansız, bıraksanızda onu,
O konacak bir gül dalını şimdi çoktan bulmuştu !

Sendin böyle olsun deyip, böylesini isteyen,
Bülbülü hiçe sayıp, dost bildiklerine yeğleyen,
Hadi gülüm, şimdi haydi artık hoşçakal…!!!
Sen yinede dost bildiğin , leylak, zambaklarla kal…!!!

Leylak, zambaklarla kal…!!! leylak, zambaklarla kal…!!!

Onlarla Kal…!!! Onlarla Kal…!!! Haydi artık hoşçakal…!!!


Yazan : G i Z E M L i K A R T A L