Bana ne bahardan bana ne yazdan
Ruhumda buz gibi üşüyorum ben
Bana ne yağmurdan bana ne kıştan
ömrümü mevsimsiz yaşıyorum ben.

Kime desem derdimi çare olmadı
Feleğin sillesinden yüzüm gülmedi
Beklediğim mutluluk neden gelmedi
Hayatı sorgulayıp deşiyorum ben.

Bilmediğim sevabım günahlarımla
Kendimce yaşadığım mübahlarımla
Bana hep gölge olan siyahlarımla
Dertlerimin yükünü taşıyorum ben.

Özlemlerim dağ gibi bende büyüyor
Gönlüm yaralarını tek tek sayıyor
Sanki bir el kalbimi deşip oyuyor
Nasıl dayanıyorum şaşıyorum ben.

Alışmaya çalışmak çok zor olurken
Sabrımın taşmasına ramak kalırken
Ruhumu rolantiye çekip alırken
Farkettim ki kendimi aşıyorum ben...

Gülseren MORKAN
06/27.72017

DOST KALEMLERDEN

Feleğin kestiği, cezadan beri.
Ruhum isyanlarda,dertten kederden.
Coşkun akan seller,ırmaklar gibi.
Yatağımdan çıkıp, taşıyorum ben.....Mahmut M. Özdemir

Değerli dost kalem Mahmut M. Özdemir üstadıma sonsuz teşekkürler ediyorum...

Gerçekleşir elbet, Allâh’ın emri
Ayrılıklar böler, olsanda kumru
En iyi şekliyle, yaşadık ömrü
Böylece menzile, koşuyorum ben...........Aşık Lüzumsuz

Değerli dost kalem Aşık Lüzumsuz üstadıma sonsuz teşekkürler...