0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
984
Okunma
ÖMÜRDEN
Yıllar var ki baharsızım! Mevsimlerde hep kışlar
Çiçeksiz geçti ömür, ruhumda hazan kışlar…
Yalnızlığın içinde, kendi kendime mahkûm
Yaşarken bitmedi hiç, inişlerle çıkışlar…
Aradığım vefaydı… Dost tığıyla işlenen
Oysa gördüğüm reva; hüsran dolu nakışlar
Hayat denen şey; oyun… İnsanlarsa figüran
Haz vermiyor sahnede, kopan sahte alkışlar
Yılmayıp tükenmeden, yarının yollarında
Nafile! Yürürken ben, bir engeldi yokuşlar
Çaresizdim, bu denli; benliğimi ararken
Neye yarar ruhumda şimşek gibi çakışlar
Menzilime çıksaydı, beklediğim o vuslat
Yok etti ümidimi, bir dağ gibi yıkışlar…
Ne emelim, ne arzum; hepsi düş kırığıydı
Kaderimde yer eden, şu zamana akışlar
23. 06. 2017
5.0
100% (1)
