Bir zaman sürecinden geçiyoruz
Ab-u hayat suyundan içiyoruz
Gâhî ağlıyoruz, gâhî gülüyoruz
Oysa bir tutam nefse, kulaç attığımızı bilemiyoruz

Okuyoruz, yazıyoruz, çiziyoruz
Gâhî oturuyoruz, gâhî kalkıyoruz, gâhî yatıyoruz
Asalet, öz, insanlık süzgecinden geçiyoruz
Kendi dünyamızda, hep hırsla, ihtirasla koşuyoruz
Oysa niçin, kime, kim için koştuğumuzu da, bilemiyoruz

Hep meçhul menzile koşuyoruz, hep tartışıyoruz
Bazen konuşmalarımızı tartıyoruz
Bazen tartmaktan nedense, kaçınıyoruz
Çiğ kelama kaçıyoruz,, Ağu üstüne Ağu katıyoruz

Gönül kırdığımızı, nedense fark edemiyoruz
Oysa insan gibi yaşadığımızı zannediyoruz, yanılıyoruz

Bazen acıyı, bal eğliyoruz, bazen balı da, acı eğliyoruz
Bazen kafamızın dikine, hep gidiyoruz, yanlış muhasebe yapıyoruz
Vicdanı, izanı, merhameti, şev kati, saygıyı, sevgiyi, hoş görüyü aşıyoruz
Bir fatura çıkıyor ansızın karşımıza.
Neden, niçin, kim için ödediğimizi ne yazık ki, hâlâ bilemiyoruz


_____Şair67_____
Ali Cemal AĞIRMAN