HASRET
Ben tanrı dağlarından esen rüzgarım.
Sen Anadolu da ana kucağında beklersin.
Tutuştururum yüreğindeki Türklük ateşini,
Beşikte sallanan koç olurum.

Anam ak sütüyle emzirir beni.
Fırtınalarla kasırgalarla arkadaş olurum!
Yumruklarımla dövüşürüm hep,
Bozkırda uluyan kurt olurum.

Ben Anadolu’yum hey!
Beyaz kartallar dolaşır üstümde…
Irmaklarım türkü söyler.
Sazımda Aşık Veysel olurum.

Gün olur halay çekerim düğünlerde…
Gün olur yaylalara koşarım,
Girerim annemin koynuna,
Gönlünde sevgi olurum.

Erciyes yaylasında bir ozan,
Başbuğ’una ağıt yakar.
Gurbet ellerden bir selam etse ülküdaşına,
Destanlarda şahlanan Ozan Arif olurum.

Askere çağırır beni devletim,
Dağlarında nöbetçi olurum.
Kuş uçurtmam sınır boylarından,
Vatanıma zırh olurum.

Engin denizler kadar mavi gözleri.
Sacları bozkurt yelesi.
Yücelerde gezen,
Atatürk olurum.

Bu dağlar bu deniz bu gökyüzü…
Hep bizden sorulur.
Bir rüzgar esse şuradan,
Dalgalanan bayrak olurum.
Yusuf Yılmaz