0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
3178
Okunma

Ey sevgili
Söyle neydi
Bir günün şafağında
Nuh’un Tufanı gibi
Zamansız esen fırtına
Neydi öyle
Gökyüzünü yaran
Yeryüzünde
Kıyametler koparan kasırga...
Bak savurdu ikimizi
Seni bir diyara
Beni başka diyara
Sanki
Göçmen kuşlar misali
Daldan dala göçer olduk
Bir o yana
Bir bu yana
Böyle savrulduk durduk...
*
Söyle sevgili
Nasıl bir tufandı yar
Ne zaman
Toprağa tohum düşse
Umutlar yeşerip
Fidan gibi boy verse
Yeniden tufanlar kopar
Nedense
Böyle yer yerinden oynar...
İnan
Sanki kökünden sökülmüştü
Yıllara kök salan
Koca çınar
Bundandır yaram
Derinden derine sızlar
Ve bu yaradır yar
Bu yaradır
İkimizi etti böyle tarumar...
Muzaffer KALABA