Kapıyı çalınca cananla, canla;
Gözgöze gelmeyi kim istemez ki?
Yüzüne akşamın neş’esi dolup;
Keyfince gülmeyi kim istemez ki?

Akşam ki nasibin hazır masada;
Kenarda beklesin dertde, tasada;
Gönül mahzeninde duran kasada;
Mutluluk bulmayı kim istemez ki?

Sevgi çiçeklenir sevda sözünde;
Muhabbet kahvesi iki gözünde;
Taştan yastık olsa yarin dizinde;
Bir ömür kalmayı kim istemiz ki?

Dilime yük ettim her bilmeceyi;
Nakş etmek kalbine o tek heceyi;
Dellenip, felekten kalan geceyi;
Yan yana çalmayı kim istemez ki?

Ey benim sevdamın vuslat orucu;
Şenlensin seninle şu yürek burcu;
Kaldıysa dilimde bir selam borcu;
Hal-hatır bilmeyi kim istemez ki?

Bendeki bu dertler biterken başlar;
Sevda panayırı görsen telaşlar;
Şikayet sanmayın hey arkadaşlar;
Cana can olmayı kim istemez ki?

Ne zaman gelirse gelsin sıramız;
Mutluluk pozuyla bozuk aramız;
Bu yüzden gözyaşı döker yaramız;
Desek de silmeyi kim istemez ki?

Ali ALTINLI – 12.06.2017
Saat: 01:25