gecenin yazgısı böyle olmamalıydı
yoksa bozrak güvercinler uçururdum
çocuk seslerine
ay düzenlerine
fırtına bayraklarının gonca ipeğini
anlı yüzüne bezerdim.
dağ kırlangıçlarının
kanat ezgileriyle süslerdim bulutları..
evet
(bütün yaşamlar ve emek
özgürlüğün sevi bilir ulu gizemine girmeli)

önsezime çicek taçlarıyla koşul olmalıydın ki
örgeleri anıtlaştıran ince parmakların
fırça sallayışlarındaki devinime hak veresin
bir model geçiyor beğenimin içinden

’ayyaş kadın’ albi. 1889
karakalem
toulouse-lautrec

yaşam boyu tuvallerden dayak yemiş
utrillo geçiyor.
suzanne valadon küfrediyor.

acının geçmişteki eylemiydim
geleceğin kavgacı mutlusu olacağım
bilgiyle yaşlanacağım..

sen benim ölümümü düşün
kuzeye dönük soluksuz kalacağım
ezinçli tümceleri anımsayacağım
hangi çicekleri sevdiğimi dizelerimden anlayacaksın
yırtıp yüreğinin yaşmağını
diz çökerek ağlayacaksın.

flokslar dikin ayak ucumun sancılı yerine
(son kez güldüğümde)
flokslar dikin!..

GBa