Cesaret dediğin, kimsenin yapamadığını yapabilmek değil
En zor, imkansız denilen anda ne yaptığındır.
Kaybedecek bir şeyin olmadığını anlayıp, uçuruma adım atarken
Düşüncelerine dağılmak değil, sert rüzgarın uğultusuna sarılmaktır.

Cesaret korkusuzluk değil korkuyu yenmek,
Kötü hisleri gönülden kovmaktır.
Belki her şeyini kaybetmeyi göze alabilmek,
Belki yanmış ruhundan tekrar doğmaktır.

Ayın on beşinde sessizlik boğarken durgun gecemi
Cennet toprağıma göz dikti, hainlerin cemi
Mertlerin derinden verdiği son ilahi demi
Temmuzunda kar yağdırdı, söndürdü şemi
Cesur, müşterek sokağa döküldü halkım
Şeytan hocanın köpeği belki ömür karartır
Gece karanlığında yüreğe değdi alkım
İki yüz kırk sekiz can bizleri yaşattı
Demokrasiye siper oldu, kurşuna taş attı
Canını hiçe saydı, paletin altına yattı
Öykünemeyen tek yüce duygudur cesaret
O kara günde, vatanı kurtaran asil millet
Yüzü yara, gözü kara ruhunda kor alev asalet
Bir elin beş parmağı gibi kaynaşmış
Asla ayrılmaz, bölünemez vahdet