1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1384
Okunma
Kaç kere parmak uçlarım dokundu kaleme
seni kazımak için sensizliğe yokluğunla savaş
verdim gece gündüz her vuruşunda saatin gözlerin
konuştu benle ruhumun kavruk kokusu yakıyor genzimi
papatyalarım güllerim sonbahar yaşıyor artık ölümün
koynunda arasam da bulamadığım nabız atışlarım şakaklarımı
zorluyor beynimdeki sarsıntılar içinde kaç kere kırdın kalemi
ruhumda kaç kere kıracak daha kalemi şah damarlarım da unuta
bilmenin hazzını arzuluyor benliğim bitkin yüreğim artık...
5.0
100% (3)
Cevap Yaz