0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1383
Okunma
Küçük yapraklara sarılıydık
Soğuk iklimin biz’sizliğinde
Eskisi kadar ısınmıyordu kavrulmuş kent
Ve senin,
Her dokunuşun ayrı bir masal
Her gidişin ayrı bir sonbahardı.
Başım önüme eğik izlediğim-
Duvarlarından savrulan dalgalarım
Teninden feragat eden parmaklarımdı.
Bir müddet sonra!
Hafifçe çiseliyordu yüzün, toprağıma.
Ardından,çocukları cama sürükleyen
Renkli bir aşk tecelli ediyordu.
Ve biz seninle,asla çocuk olamadık.
5.0
100% (1)
