Miras yolunuzda bekçi kalmadı
Yok artık bire bir yarışan üstat.
Geçmişten hiç kimse dersi almadı
İşimize çoktur karışan üstat.

Emanet ettiğin güzelim yurdu
Bir sürü vasıfsız şair doldurdu
Serbest yazar oldu kuzusu, kurdu
Halimiz gariptir, perişan üstat.

Bir düzine var mı sevenin bilmem?
Yalnız olsam da bil, yolundan kalmam
Çektiğini çeker, düşmanı salmam
Çıkarında çoktur, vuruşan üstat.

Ne acılı günler görüp, yaşadın
Milli duyguları bize taşıdın
Uyandırmak için mazi kaşıdın
Bulunmuyor sana erişen üstat.

Yedi baş düşmanla çevre sarıldı
Avrupai cazlı masa kuruldu
Torunların azdı, duvar örüldü
Görmedim dostlukta barışan üstat.

Sevginle hayvanı uysal ederdin
Çağrıldığın yere koşup, giderdin
Nerde garip görsen tutar, yederdin
Kalmadı yardımda yarışan üstat.

Herkes vatansever saydı kendini
Her çeşit oynanır oldu dandini
Kişilik kayboldu taştı bendini
Aslını arayan, perişan üstat!

Dursunî ne dese sesi duyulmaz
Dünü unuttu bu millet, ayılmaz
Derdimiz yumaktır, tek tek sayılmaz
Çevrede çoğaldı ürüşen üstat.

Dursun Yeşil – 31/12/2007