Artık ne sen, nede sensiz bir dem
Halin hıçkırıklarına deva olmuyor
Sine mahzunlaşıyor takat kalmıyor
Gözyaşı dur durak bilmeden akıyor

Bilirdim ki sakinin elinden içilir acı
Kime keder olacak yârin kalan sacı
Yürek sancısı, yan ağrısının kalması
Ayazlarda yeme hasret kuş sıkıntısı

Her kim olursa olsun ne fark edecek
Çöp atıklarından beslenen ne edecek
Halini kime arz edipte şikayetlenecek
Rehavet içindeki insanlar fark edecek

Nisalar kararmışlar, azimle aranmışlar
Atıklar içinde bir hayat hakkı aramışlar
Seherin serinliğinde merakla solumuşlar
Birkaç kâğıtla mutlu olmayı başarmışlar

Varlık içinde alınmaz haz, çilelerle niyaz
Sevda bendinde hissedilir, en deruni yaş
Kal sende bir kalk seherlerle yaşa bir haz
Kalmasın gönül baharında mahzun bir yaz

Dil kurur, gönülde gurur, hani sende onur
Aidiyetin hükmüyle söyle kimden korkulur
Ardı sıra her can bir maslahata konuk olur
Azimet unutulur ar kaybolur can öyle solur

Artık fark et, sineden sökün ediyor edep et
Ruhun ahenk içinde olmasıyla yapılır davet
İnsani halde aranır her türlü yakınlık hisset
Ona göre hükmet, sevgi varlığın için şükret