Yar…
Bir kompozisyon için
Rengârenk boyalar aldım
Tek tek fırçaları yokladım,
Sessiz ve sakin bir köşe aradım
Tuval için şöyle bir bakındım,
Nazar ettikçe yazılmamış
Kitabın haline girdim
Aldığım nefesin müddetini tefekkür
Etmek için irkildim,
O an boyun büküp sessizleştim

Kalem
Elbette ki yazmak içindir
Kelamı hasretmek için farktır,
Ancak edep ile manalıdır
Akıl ve izan sıratın vecdi için
Neye muhtaçtır, irade
Niçin bahtının yazgısıdır
Her nefes niçin yaratılmıştır,
Görmeyen kalp, hissetmeyen
Ruh nasıl bir manadadır

Derdin
Devası aşktadır
Aşka ram olmayan gönül
Bilmem ki nasıl firaktadır
Sevda ruhun salası,
Sabır aklın felahı,
Kanaat hamdin edeb-i manasıdır
Tok bir nefes, açın
Halinden ne kadar anlar, pişkin
Bir nefs aşka edepli mi bakar

Mevta
Suskunca bakar
Taziyeye gelenler onun
Bu sessizliğinden ne anlar
İçinde beslendikleri dünya
Her bir yanlarından akar,
Marazlıklar koku saçar, her uzuv
Vicdana melülleşerek bakar,
Nefs köleleştiren bilmem kimi yakar

Mahzun
Nefesler niye ağlar
Sessiz figanıyla hisseden
Nice yürekleri dağlar
Tanış oldukları ruh hicran
İle hangi yetine bakar,
Görmeyen göz neye yarar
Hesap edilmeyen bir paha
Kimi meraka salar, fırsatçılık
Nazar gâh olan kalbi yorar

Emanettir
Nasip olan çocuklar
Dikkat et onlara
Kalpleriyle konuşurlar,
Talime fevkalade muhtaçlar
Şefkat ve müsamahanın
Haddi bilinmezse,
Her zaman taleple sancılanırlar
Yerine getirilmeyen hevesleri için
Muvazenesiz biçimde ağlarlar,
Duygularını zorlar
Zafiyetlerini ararlar

Sakın
Ona karşı gevşek durma
Bembeyaz bir sayfayı
Kara kalen misali çıldırtma
Nefeslerinde ki heyecanı,
Merak içinde ki
Meramı derinden sorgula
Atilerini prangalara vurdurtma,
Tahkikin ne kadar
Elzem olduğunu yaşat kaçınma

Mustafa Cilasun