Kendimi tek başıma
Bir başıma
Yalnız hissettiğim de
Tek sığınağım sensin
Bak
Uzaklar da
Çok uzaklar da martılar dansediyor
Güneş alacakaranlığa boyamış gökyüzünü

Caddenin kenarın da bir dilenci
Yalvaran gözlerle bakıyor
Bir iki hayal atıyorum cebimden mendiline
Gülümsüyor mutlu oluyor
Hafif bir lodos yüzümüzü okşuyor
Kıyıya vuran dalga sesleri
En güzel melodileri çalıyor

İstanbul hiç bu kadar güzel olmamıştı
Belki de senin güzelliğindi İstanbulu güzel yapan
Belki de sendin güzel olan
Belki de aşk’dı dünyayı güzel yapan

Çocukca bir sevinçle kağıt helva istiyorsun
Alıyoruz
Bir iki hayal de kağıt helvacıya veriyorum cebimden
Gülümsüyor mutlu oluyor
Sonra uçan balon alıyoruz
Bir iki hayal karşılığı
Umut doldurup içlerine
Gökyüzüne salıyoruz
Balonlarımız ağır ağır uzaklaşırken
Bizde mutluluğa doğru yürüyoruz
Ellerin ellerim de
Gözlerin gözlerim de
İstanbul hiç bu kadar güzel olmamıştı...

Hakan Göktel / 2014