0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
938
Okunma
Gökte çiçek açma vakti,
Saat buğday sararması,
Kimse inandıramaz beni yaşadığıma,
Dağılgan yüreğimi, bir nehir kenarına;
Ev yapmışlar.
Duam bir koşmaca!
Hüznüm, bir ev sahibi!
Gelirken korna çalmıyor hüzün,
Vakitsizlik akranımdır benim,
Bir fısıltı gibi başladı yaşamak kulağımda,
Sonra çığlıklar yer buldu,
Sonrası, solgun tütün kokusu!
Ve kekre bir tufan vurur beynimdeki sakraca,
Artık ölmem, cezalandırmaktır dünyayı,
Kan tutmasa çoktan ölmüştüm,
Ve yağmur da bir gün diner.
5.0
100% (3)
