5
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
912
Okunma

Karalıyorum
İçimdekileri öylesine
Anlamsız çizgilerle...
İçimden bir ağaç çizmek geliyor önce;
Çiziyor,beğenmiyor,karalıyorum.
Sonra küçük bir kız oturuyor karşıma
Üç-beş yaşlarında mı ne
Çömelmiş yere öylesine
’Tanrım! ! Bu ne güzellik.’diyorum
Ve onu çizmeyi düşünüyorum
çiziyorum da
Olmuyor
Tekrar çiziyorum
olmuyor
Karalıyorum.
Herkes öyle yapmıyor mu zaten...
Ulaşamadıkları güzellikleri karalıyorlar
Daha da olmuyor güzeli yaralıyorlar.
.
Bedri Karaarslan
5.0
100% (5)