ben seni
bahara çağırıyorum
kırgın bir çocuk gibi
silip
gözyaşlarımı.



kanadı kırılmış kuşlar
düşüyor
mevsimden mevsime
gerdiğin tellerden.

teller mi yakıyor
ayaklarını.

ah!ıssızlık her yer
burası hep ıssız.


bak dışarda bir çocuk
ağlıyor
bir ayak verir gibi
yeni bir oyuna.


onlar ki
bilmezler seni
şiir çocuk
senin ellerin
kışta
erkenci bir çiçek gibi
küser yaşama.


ben seni
yüreğime çağırıyorum
yeşil bir bakışla sarıp
dal uçlarını.

ger çiçeklensen
ger yansan
kızıla durmuş taç yapraklarında.


dün geceyi
kaybetmişim
affet
belki saklıdır
sol cebinde duran
elinin
avucunda sımsıkı.

sen
denizi lal eylersin
şiir çocuk
lal.

ben çekip gidiyorum oysa
tenim
ateşin bir gül gibi
kızardığında.



yüreğimiz çarpmadan kayalıklara
gözyaşlarımız vurmadan kıyıya
ben seni çağırıyorum
denizlere


ben seni çağırıyorum
şiir çocuk.
şiirce.



21/05/2017
özdere