Bir baktım gözlerine ölümsüz aşkı gördün
Aktın ta ciğerime kalbimi yaktın LEYLA
Kaybolup göz önünden benim defterim dürdün
Aşk okunu sapladın kalbimi yıktın LEYLA

Hasretinle kavruldum çöllerde serap oldum
Ateşlerin içinde yanıp sararıp soldum
Vurdun beni bağrımdan acılarla yoğruldum
Bedenime her yerden kurşunu sıktın LEYLA

Yollarına düştüm ben yazda kışda aradım
Mecnun oldum peşinde tüm çölleri taradım
İsmine şiir yazdım aşkın ateşle kardım
Kalbim yanıyor dedim ateşi tıktın LEYLA

Sen çöldeki leylasın bense artık mecnunum
Ben yanıp kavrulsamda bak halimden memnunum
Bilmem ne oldu bana sözlerin oldu kanun
Esaret zincirini boynuma taktın LEYLA

Gönül bağımı yıktın aşkının selleriyle
Dikenleri bıraktın yok ettin gülleriyle
Bir fırsattı bahşettim sana kendi elimle
Sel gibi söktün bendim gönlüme aktın LEYLA
Metin BEYAZLI
06.09.1989