5
Yorum
11
Beğeni
4,9
Puan
1068
Okunma
Puf puf puf
dumanları savrulurken
çuf çuf
ağır aksak giden
kara trenler misali
Emanete bıraktım
en sevdiğim
anıları
Daha fazla yıpranıp
daha fazla yorulmasınlar
istedim
Kıyamadım
o gül güzelliğinde günlerin
örselenip dilden dile
fütursuzca
tüketilmesine
Ben
içinden
trenler geçen
bir şehr-i kadimin
demir yolunda raylar arasında
hayaller kuran çocuğuyum sonuçta
Sol yanım tüm heybetiyle TOROSLAR
diğer yanımsa hep bozkıra bakar
Kim bilir belki de
ondandır kararsızlıklarım
bir uçtan bir uca
bozkırı gözlerken sessizce
dağlara dönünce haykırışlarım
Hayat
tren sesini
ninni eyleyince
ilk türkü olarak da
KARA TREN’i sevdirince
Anılar
emanete
böyle ağır aksak yollanıyor
işte
tly
5.0
89% (8)
4.0
11% (1)