Gönül denen dağın da karı varmış bilmedim,
Yakıp kavuruyormuş sevenin bedenini.
Sele döndü göz yaşım, koyverdim silemedim,
Ben aşktan sebeplerle seviyor iken seni,
Sen sudan sebeplerle bırakıp gittin beni...


Aşk denilen yarayı, kaşısan iyleşir mi?
Çözemedim bu işi, hayır mı yoksa şer mi?
Yürek sevmiyor olsa, dil seviyorum der mi?
Ben aşktan sebeplerle seviyor iken seni,
Sen sudan sebeplerle bırakıp gittin beni...


Bahara erdim diye sevinme hiç boşuna,
Yazın bile kar yağar sevenlerin başına,
Bir gün birisi senin zehir katar aşına;
Ben aşktan sebeplerle seviyor iken seni,
Sen sudan sebeplerle bırakıp gittin beni...


Bir gülüşün vardı ki, yüreğimi yakardı,
Dolaştığım her sokak en son sana çıkardı,
Seni görmediğim gün, kalbe hüzün çökerdi;
Ben aşktan sebeplerle seviyor iken seni,
Sen sudan sebeplerle bırakıp gittin beni...


Şimdi yüksek dağların eriyorsa karları,
Sanma ki söndürecek kalbimdeki harları,
Tırmansan neye yarar artık düz duvarları;
Ben aşktan sebeplerle seviyor iken seni,
Sen sudan sebeplerle bırakıp gittin beni.


14.05.2017
Avni Temiz