Bir gün..
kapına gelsem,
sen uyanana kadar beklesem,
pencereden bakarken yüzünü görsem
ve sineme zerk ettiğin huzur, sürur ile yetinsem..

Seni..
yere göğe
sığdıramayanlar var
nereye gitse seni övmeye başlar
her fırsatta önünü
ilikleyerek görenlere nispet yapar
acaba ne çıkarı var, niçin böyle gariplik yaşar

Hemen..
İnanıp itibar etme
kalbi ve ruhi hassasiyetten
kim alıkoyuyorsa seni dinleme
fanus içinde yaşamak
adına en yakınına bile güvenme
çünkü akıl, irade, muhakeme seninle

Beşer..
kendini geliştirdikçe,
öğrendiği bilgi ve
görgülerle amel ettikçe,
kalbini şirkten temizledikçe
insan olma azmine eriştikçe erdemlidir..

Bilmeyen..
Bir beşer ne yapar
zan ve iç güdülerine göre yaşar,
hakikat aklına, azmine,iradene bakar,
atalet içinde olan kimse boynuna semeri takar...

Peki..
bağır çağır bakalım
neticesi ne olacak
aklın başına gelince soralım
insan gibi konuşmak anlaşmak
niçin halinden bu kadar uzak anlayalım..

Hiç..
kan deli mi akar,
cür’et eden nefsine kanar,
cehalet her bakımdan zarar,
akıl ve irade sahibi hakikat için yaşar,
yoksa hayvan gibi arar

Hissiyat..
arzu için akar,
heva nefsi zafiyeti alkışlar,
gönül bir derya gibi
her tercihe kapı aralar,
şeytan sadece akıl ve iradene bakar...

Mustafa Cilasun