Annecigim hayattayken,
Herşey fazla fazlaydı...
Sığınacak bir limanım,
Ağlayacak bir kucağın vardı...

Bayramlarda sıcacık bir yuva,
Torunlarının öpecek elleri,
Dua edecek kocaman yüregin,
Sevgiyle bakan gözlerin vardı...

’Annem’ dediğimde,
Sesini duyunca
Mutluluk veren sözlerin,
Darda degilim diyen hislerim vardı...

Gurbete çıkıp döndüğümde,
Babam evi diye huzur buldugum
Bahcesinde güller kopardığım,
Babamın tek eşiydin annem...

Annem, canım! uyan artık ben geldim.
Hani derdin ya nar çiçeğim,
Hani en kıymetlindim,
Kıymetlini nasıl bırakıp gittin...

Bugün de anneler günüymüş,
Baharda gelmiş,
Sen gideli günler geçmiyor..
Benim bir yanım değil her yanım eksik annem...

Yıllar var ki yorgunum
Düşünmekten, kaygılanmaktan...
Hani iş yorgunluğu geçiyorda,
Memlekette huzur kalmadı annem...

Kiminin yavrusu yetim kaldı,
Kimi karanlıkta dört duvar arasında,
Ciğerler pare pare,
Tüm anneler ağlıyor anne...

Oturduğun koltuk hala duruyor,
İzlerini taşıyor...
Annem yürek yangınım,
Ver ellerini öpeyim,
Anneler gününü kutlamaya geldim...

14 Mayıs 2017