2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1832
Okunma
YAYLA
Sürü sürü koyunlar gezinirdi sende,
Kuzucuklar sende açardı gözünü.
Çobanlar kaval çalardı yanık yanık,
Sesi hala yankılanır kayalıklarında.
Pınarların gürül gürül akardı,
Durmadan, yorulmadan...
Soğuktu suyun,
Kamıştan oluklar takmıştı birileri.
Şimdi evlere bağlamışlar suyunu.
Yok etmişler gürül gürül akan pınarlarını.
Susuz kalmış sende kanat çırpan turnalar,
Leylekler gelmez olmuş artık,
Kuşlar özlemiş o şarıl şarıl akan su sesini.
Bastırmıştır parayı şehrin zengini,
Kondurmuştur orana, burana betondan evler.
Çayır çimen yok olmuş.
Kurdu kuşu böceği terk etmiş seni.
Adın hala yayla olsa da,
Mahallesin artık, mahalle…
Yayla özlemi devam eder sende oturanda,
Sende eyleşende.
Sende ise,
Üzüntü, acı ve keder…
Ömer Adar-2017
5.0
100% (3)
Cevap Yaz
