Ne kadar derine yürümeli
Ne kadar sevmeli körü körüne.
Yeniden başlamak için
Benim derinlerde işim ne.
Sevmemelimi yoksa?
Uyanık olmalı zihnim sağlamından.
Ayağıma sürekli vedalar takılmasın
Sürekli rengi değişmesin aşk’ın
Hep bir yanı karanlık,
Hep bir yanı tanyeri sevdalarımın.

Şimdi yürüsem yeni bir aşk’a
Kesin dolanırım yalanlara
Sevmek kolay da,
Rastlarsan adamına.
Körü körüne sevilmiyor ki işte.
Sırat’tan geçmek daha kolay
Bana göre.

Bir yanım topluyor,çarpıyor bölüyor
Bir yanım aşk’ın matematiği olmaz diyor.
Ben susuyorum,
Yüreğim sev diyor sev.
Ama;
Ya batarsam !
Bulamazsam tutunacak bir dal
Annem de yok ki kucaklasın
Battığımda çeksin çıkarsın.
Sırf bu sebepten
Hep kendime birikiyorum işte.
El verenler var tabiki,
Onlarda ya yakıyorlar kor gibi,
Ya da hep üşütüyorlar tam bir zemheri.

Düşünüyorum da hep mavi mi
Benim ulaşamadığım hayaller.
Birden kanatlanıyor
İçime hapsettigim kelebekler.
Uçsunlar...uçsunlar gökyüzü onların
Ben,
Yürüdüğüm yolu tanımadan sevemem.
Ya güneş vurmalı enseme,
Ya gölgem düşmeli önüme.
Ne kadar derine gidebilirim
Hiç bilemem.

Selma Akkaya