Hakk dediğim günden, bugüne kadar,
Bilemedim meydan, nâmerd, merdin mi!
Yorarım beynimi, eylerim heder;
Sorarım kendime, asla erdin mi?

Cümle insanlığa, açtım kanadım,
Dertlerin bağrıma, vurdum kanadım,
Nice dürr’üm diyen, câhil sınadım;
Çakıltaşı imiş hepsi, gördün mü?

Niye asla bakmaz, öğünür niye?
Kasılır yektâdır, dünya da güyâ!
Düşer bir çukura, nâm alır baya;
Bunu fikir edip, aklın yordun mu?

Pervânesi oldum, Adem’in döndüm,
Derdini dert edip, bu dertle yandım,
Hepsi gururumdu, hepsine candım;
Demeyin; Meclis-i Cem’e girdin mi?

Nice meclislere, girdim oturdum,
Fikrimi hıfzedip, can da yetirdim,
Halk için nefsimi, ezdim bitirdim;
Beytullâh gönüller, binâ kurdun mu?

Ozan İlo’m Hakk’a, bendesin candan,
Sâbırla inâyet, dile sen Ondan,
Yetişir imdâda, umulmaz yönden;
Hiç koydu mu darda, düşün durdun mu?
06.04.2008/22.34