2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
2914
Okunma
Dört duvar, dört köşe kuytu gibi bir oda;
Tavanda ufak bir pencere ışık süzülmekte.
Düşünceler gırla dönüyor aklımda;
İçimde buhranlar esiyor, nerden gelmekte?
Yattığım somya gıcırdıyor, canı sıkılmış sanki;
Benimle hergün konuşuyor, ondandır belki..
Bugün mutsuzum somya kardeş, başka zamana..
Bilemem zaman olur mu başka?
Nefesim daralıyor bugünlerde, kalbim kuş gibi kanatlanıyor ..
Biliyorum günlerim azalıyor. .
Karşıdaki duvara attığım her çentikte uçacağım günü beklerken..
Ruhum uçacak göklere, çıkmayı isterken..
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz