DUYGU YİTİK, BAKIŞ SAVRULMUŞ

Kaya gibidir taş olmuş yüreği yumuşamıyor
Zamana karşı boş yere uğraşma savaşılmıyor
Kırpık kırpık olmuş bütün günler ve bütün zamanlar
Tamamlamak istesen de bir şeyi tamamlanmıyor
Geriye hepten gözyaşı hep yıkılmalar kalıyor

Bir parça beyaz peynir ile bir dilim bayat ekmek
Bunun çok ötesin de birde iyi beslenememek
Sinir hastası olmasında garip yok ki ne yapsın
Olmadı bulunmadı, sofrasında bir sıcak yemek
Kimine kolay kimine ne zormuş kazanmak ekmek

Alevler içinde ciğer kavrulur gibi kavrulmuş
Her Duygu sönüktür Her Duygu yitik bakış savrulmuş
Bulmuş mu? Bugün, yarın sonra, bulacak mı? Bilinmez
Bugün, yarın, diyerek? Acı yumağında yoğrulmuş
Ekmek aş iş derken Hayat kavgasından yorulmuş

Kalbinde kalan buruk kırık son sevgi salkımını
Koparmayın kalbi kırık garibin hayat bağını
insanlığa duymuş sevgiyi viran edip yıkmayın
Köreltmeyin gözünü sağır etmeyin kulağını
Demeyin yaşam acı bir kederle örmüş ağını

Toprak kerpiç ev taşlı tozlu garibin göz yollarda
Damlarda nasırlaşmış boğulmuş gözyaşlarında
Kazıyıp kazandığı yemeği bir soğuk çorbadır
Çok şey mi yemiştir zannedersiniz boş kazanında
Sorarsan yaşlanmadan ömrünün son dem baharında

Perişandır ser sefildir ve kim bilir bu halleri
Yokluk bilmez yoktan anlamaz yıkılan hayalleri
Dert bir değil iki değil üç beş değil on beş değil
Birde Üstüne yanmış kül olmuş yıkılmış evleri
Kim alevlendirecek bu garibin sönmüştür külleri

Hayat kavgasından yorulan zaten çökmüş yorulmuş
Uykusuz kalmış, eller ayaklar nasır kalp burulmuş
Açmışın açıktaymışsın belli ona Sorulmamış
Garip Alevler içinde kavrulur gibi kavrulmuş
Duygu yitik garibin, duygu yitik bakış savrulmuş

Cengiz AKSU-Yeniden Düzenleme:08.05.2017