Riyakar bakışa, fettan gülüşe,
Bir yandım bir daha yandıramazsın!
Mahşere dek kanar, durmaz bu yara,
Sebep sin, sızımı dindiremezsin !

Tez unuttun yeminini, andını,
Hırs ırmağın taştı yıktı bendini,
Göz yaşına yazık, yorma kendini,
Ahdim var yolumdan döndüremezsin !

Şimdi yanıyorum senli zamana,
Gelmedin bir türlü zalim imana,
Bak gönül dağlarım duman dumana,
Tutuştu yanıyor, söndüremezsin !

Gün olur da dediğime gelirsin,
Her kul gibi ettiğini bulursun,
Dil yarası çaresizdir bilirsin,
Boşuna uğraşma onduramazsın !

Doktor aciz kalır vade gelmişe,
Çare yoktur ölmüş ile olmuşa,
Bir kere binmişim ben o dolmuşa,
Akıllandım gayrı bindiremezsin !

Bir gün göstermedin, sen de gün görme,
Benden uzak ol da, gönlümü yorma,
Kur’an’a el basıp günaha girme,
Büyüdüm artık ben, kandıramazsın !!!
İsmail GÜL