Kuşatmışsa dilimi şayet bir hezeyan
Hale tesir etmez, asla idraksiz kalan
Sen oyalan mühlet içinde anlamayan
Anlamadan nefes alan aşkı solumayan

Dert ki tenin dirliğinde bir nihayettir
Derbeder olan ancak hali bilmeyendir
Kalbin sahibi kimdir hissetmeyen bilir
Hezeyanlar içinde o kendiyle konuşur

Ah Rabbim verensin, sen bahşedensin
Rahmetin için verdiğin süreyi beklersin
Sen en güzel yârsin ölümü halk edensin
İnsanı bilen ona en güzel şeref verensin

Düşünmeli bir insan, lekeleri karşısında
Bitmeyen nefeslerin azameti konusunda
Var olan hukukun muhafazası hususunda
Hükmün sahibinin hoş görüsü noktasında

Anlamalı o insan hep bağırıp çağırmamalı
Hata karşısında, mağdura mühlet tanımalı
Hemen kararmamalı, muvazeneyi anlamalı
İnsan olduğu için onu bahşedeni hatırlamalı

Ne can ve nede kan insan içindir her zaman
İnsansız arzı cihan ne kadar anlamlaşır biran
Akledense bir insan ruhuyla o kalbini anlayan
Sağlık içinde hamd ile kulluğun gereğini yapan



Mustafa CİLASUN