Kul/yabani

Kul yabani
Eridi dilim, ayakta tut gözlerini
Garip bir rejimin ayak seslerinde hâlbuki
Aşinayım, tek numune insin göklerden, ruhsar
Berk vurup terk etsin mukaddesimi
Yalnız ve yalnızca şikâyetime gömün hüznü
Geçmişine peşkeş çeksin ihtilalleri
Seher yeli vurur harab sanar zihnimi
Fikrim makber
Yüreğim mah/şerdir oysa

Kul yabani
Peyke sade ceset taşır
Ruh yükseklerde elbet, bakışın deldiği
Altında salıncak kurulmuş bulutlar
Üstte kıvılcım yağmuru
Durma sakın durma
Daha yükseğe yürü
Yansın ellerin

Kul yabani
Akıl satar tüccar misali
Başına vuran sefilliğidir gördüğüm
Sahi, nerdendir bu ümit, teselli
Tesadüf etsin isterim bir cenazeye
Çığlıklarına karıştırsın / geceyi
Sorsun sessizce

Kul yabani
İzaha gerek yok hiçbir elemi
Şeref fukarası çelme takmış yeryüzüne
Tuzlu yaşlara kastı var besbelli
Yaslanmış yüreğime dört şehit daha
Esmer hüznüme düş/tü kan rengi

Kul yabani
Arz ettim ya Rab
Her daim doğruyu ve güzeli
Yazmayı bahşet


Abdulkadir AKDEMİR