Demliğin derununda açan güldür dem dem çay
En berrak hikâyenin özeti naz busesi
Gökte hayal kurarken gül üstüne dolunay
İnceden bestelenir rüya olur su sesi


Turnalar sefer eyler varır naz iklimine
Billurlaşır bakışlar suretinde Leyla’nın
Hasret coğrafyasında açan çiçektir mine
Bestesi hüzzam olur dört mevsim vaveylanın


Kırık gönlün civarı hüzne mihmandar daim
Hâlden anlamayanlar ağyar diye bilinir
Kuruyan dudaklarda lal olmaya imdir mim
Çayın buğusu ile gözün pası silinir


Demlik ile semaver iki sırdaş ezeli
Gül yaprağı zarafet talim eder nicedir
İnce belli tenine değince Leyla eli
Bardak sade cam değil efsanedir ecedir


Hüzünle aşinalık kalbe Hak’tan nakıştır
En uzun geceleri çayın tılsımı sarar
Mevsim şu dem sonbahar onun peşinden kıştır
Kırılan yüreğimiz kendine sargı arar
Ankara,04.05.2017 İbrahim Kilik