1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1175
Okunma
Muhabbet, dostluğun azığıdır dost,
Yokluğunda anladım hasretin hakikatini.
Meğer ruhumun gözyaşları düşse sineme,
Sözlerin bir merhem imiş gamlı gönlüme.
Başka imiş ey can aynı dilden konuşmak,
Şimdi dilim suskun kaldı kederinden.
Hüzün sağanak halinde hecelere yağıyor,
Belki harfler eğik duruyor üstünde ki yükten.
İnan istemem ne çay ne kahve,
Bilirim pervane gibi ikram ettikçe.
Tadı yok ki sensizlikte hiçbirinin,
Tadı yok ettiğim muhabbetlerin.
Rabbim ömür versin görüşürüz elbet,
Bilirim bu günlerde geçecek elbet.
Biraz sabır ile biraz da dua,
Geçecek hepsi umutla,anılarla...
Cevap Yaz