İnanırdım bir zamanlar sözüne
Ayrı düştüm iddasına tezine
İnsanların şüphe düşmüş özüne
Sebebi sorarsan çok bundan sonra

Unutup gidiyor bak karnı doyan
Bunu görde uyan kardeşim uyan
Huzurla yediğim, olsa da yavan
Kuru ekmek bana kek bundan sonra

Gam yükünü sarmış isem sırtıma
İster rüzgar essin ister fırtına
Geri dönüp daha bakmam ardıma
Hayat başka türlü bak bundan sonra

Düşkünlere gidip hal hatır sordum
Uzaktan durmadım yanına vardım
Eşimden dostumdan ihanet gördüm
Kimseye inanmam pek bundan sonra

Mutluluk aranmaz yeşilde alda
Hiç mertlik olurmu namert bir kulda
Rahmana uzanan o kutsal yolda
Aracısız yönüm hak bundan sonra

Hep derim güzeli durmadan ara
Kötülere rağbet içimde yara
Kar yağmışsa güvendiğim dağlara
İşim o dağları terk bundan sonra

Ben kendi kendime canımı sıktım
Bir çok insan var ki zan ile baktım
Zan’larım da dostlar hep haklı çıktım
Dedim gemileri yak bundan sonra

Gönüller kirlendi artık paklanmaz
Vicdansız olana vicdan eklenmez
Sırtımdan vurupta selam beklemez
Kalleşlere selam yok bundan sonra

Vatan Millet Bayrak yüreğim özüm
Türk İslam davası her zaman tezim
Kaç kez sorgulandım ben ter temizim
Yalan sözler kurşun, ok bundan sonra

Kul Hızır’ım korkma sen asil Türksün
Bağır sesin çıksın, zalimler ürksün
Korkaklar kaçışsın hep senden korksun
Kendi gücün topla kalk bundan sonra
Kendi gücün topla kalk bundan sonra

Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)