Bazen sevdâ, hiç olmadık bir zamanda vurur bizi,
Gaflet ânı, bir nigâhın efsununa dil râm olur.
Bazen sevdâ, öyle coşar, gönülden hiç çıkmaz izi,
Bir ziyafet sofrasında, saf muhabbet ikrâm olur.

Bazen sevdâ, yuva kurar, gönlün gizli bir yerinde,
Gizli sevdâ, umutsuz aşk, çöker kalır en derinde.
Bir sis olur, bulut olur, buğulanan gözlerinde,
Bir dost bulup dert dökecek, anlatacak merâm olur.

Koklanan gül, başkasının bahçesinde açmış olsa,
Kokusunu fütursuzca, size kadar saçmış olsa,
O misk koku, istemeden genzinize kaçmış olsa
Memnu meyva tatlı ama, öyle sevdâ harâm olur.

Mutlu sonla biten öykü, sevdâda pek ender olur.
Çoğu sevdâ, ya kıskançlık, ya kaprisle heder olur.
Mutluluk mu, hüsran mıdır, hükmü veren kader olur,
Vuslat nâdir, çoğu firkat, sevdâlara encâm olur.

Darılmadan, barışmadan yaşanan aşk, yoz, kıraçtır.
Ayrıklıklar, gerçek aşkı güçlendiren bir ilâçtır.
Kavuşmanın tadı, aşkın başındaki süstür, taçtır,
Dargınlıklar geçer, sevdâ, katlanarak devâm olur.

Sevmek, gönül hüneridir, elde, dilde görülse de,
Aldatıcı iltifatla, yoluna gül serilse de,
Gerçek sevgi belli olur, söylenmeden verilse de.
"Seni seviyorum" demek, yalnız, hoş bir kelâm olur.

Sevdânın her rürlüsüne, tatlısına, acısına,
Hem umutsuz kara sevdâ, hem bir vuslat gecesine,
Tutulan tüm niyetlere, sevdânın her hecesine,
Bir gece bir yıldız kayar, sevdâlara selâm olur.

:::::::::::::::::::::::::::::..
dil r’am olur...: gönül, bağlanır, esir olur
enâm............: son, nihayet

Ünal Beşkese