yarım kalan yollar bıraktık..ardımızda
bir elin sessizliği
bir dilin küslüğünden sesleniyorum sana

duy beni..

ayrı geçmeyen bir günümüz dahi yokken..yıllarca
sayfalar değil
takvimler düşüyor duvarlardan
ve ben
yalnızlığı
pembe duvarlara asıp
gözümü kırpmadan
yanan sigaramın yanında..bedenimi bırakarak
küle dönme pahasına
gözlerimden çıkıp
göğe çekiyorum kendimi

yol uzun
zaman dar

tek tek ayak uçlarımla basıyorum yıldızlara
üzerinde umut yazılı ipi kopmuş uçurtmalar çıkıyor karşıma
tutmuyorum
tutunmak istediğim umudu arıyorum içlerinde
bulamıyorum
bulamıyorum
aramak zaman kaybı
ama yol uzun
zaman dar..biliyorum

elinde kalpli kahve kupası
gözlerin pencerede
yeşilinden anlıyorum
sensin

gireyim diyorum
gireyim içine
bak
ben geldim diyeyim

ama gitmişsin sen de
benim sana geldiğim gibi
sen de gitmişsin kendinden..