Bir can’ki “neden ama” demeden.
Bunaldın’mı soruyorsa, odur DOST.
İşi bozuk, sen de geç git görmeden.
Demeyip de görüyorsa, odur DOST.

Kemalat ta az bulunan; ihsandır.
Mührü vardır gönüllerde nişandır.
Ser verişte sır vermeyen nihandır.
Hak yoluna can feda der, odur DOST.

Yolda görse engebeyi düz eder.
Konuksuzmu? kalbi hüzünle heder.
Dostu göremezse, gönülde keder.
Sohbetine can ararsa, odur DOST.

Dostluk, arkadaşlıktan geçer ileri.
Keremlidir paylaşır, tüm dertleri.
Hastamısın yanında tutar nöbetleri.
Yaralara merhem olan, odur DOST.

Şehadete aşık olur, haddini bilir.
Böyle insan, elbette candan sevilir.
Düşkünlükte, gerçek dostlar seçilir.
Tokat yeyip söğmüyorsa odur DOST.

Gönül, dostu özlüyor; içi daralsa...
Açılır gül misal, sohbete dalsa.
Dostum, can suyu, tek değer kalsa.
Kana kana içiyorsa, odur DOST..

Mehmet Demirel