Nasıl unutulur
Bin dokuz yüz yetmiş yedi
Aylardan mayıs
Günlerden mayısın biriydi
İşçisi
Emekçisi
El ele kol kola
Başlarda baretleri
Alınlarda
Boncuk boncuk alın teri
Yüz binlerle
Taksim’de alanlara inildi



Şöyle bir bakındım
Güle oynaya
Davullar zurnalarla
Yürüyorlardı
Yüz binlerle akın akın
Ellerde flamalar
Dillerinde marşları
Bir ağızdan
Haykırıyorlardı
’’Akın var akın
Güneşe akın
Güneşin zaptı yakın’’

*

Her nedense
Senaryolar yazıldı
Planlar
Krokiler çizildi
Aktörler figüranlar
Birer birer belirlendi
Belli ki
Oyun sahnelenecekti
Yönetmenler
Sahne dedi
Oyun Taksim’de
Öyle sinsice sergilendi



Ferman verilmişti
Kusursuz yerine getirildi
Otuz yedi can
Otuz yedi
Savunmasız insan
Öyle sorgusuz sualsiz
Üst üste
Yerlere serildi
Böylece
Otuz yedi işçi
Otuz yedi emekçi
’’Faili meçhullere’’ eklendi

Muzaffer KALABA