Yol...

Koşturup duranlar kim böyle nefes nefese
Dur yolcu biraz dinlen kulak ver ki o sese
Görmeden geçme dağı bu yer sultan otağı
Yolun güzel bir yoldur nasip olmaz herkese

Yanından geçip giden nehirlere de bir bak
Sen yola çıkmaz isen bekleme atmaz şafak
Aç gözünü iyi bak bir yanın deniz derya
Dağdan akan şelale sol yanında bir ırmak

Bu yolu yürüdükçe her mevsimi yaşarsın
Güneş vurur toprağa sen bendinden aşarsın
Önünden gelip geçer bir yazın dönencesi
Gidersen o ülkeye bilki orda hünkârsın

Bitmez sen yürüdükçe dağlar ovalar yollar
Gök yüzü cıvıl cıvıl hem yeşil hem mavi var
Bildiğin yolda yürü menzilinden hiç şaşma
Bilemezsin nerede nerede bir tuzak var

Bir yanın çakıl taşı bir yanın mayın dolu
Bir yanında yangın var bir yanın gül kokulu
Sen güneşi takip et karanlıktan uzak dur
Karanlığa dalmazsan budur dervişin yolu

Tarlalar çiçeklenmiş topraksa böceklenmiş
Yağmuru vermiş hüdâ toprak bereketlenmiş
Sen hakkın yolundasın payına düşer cemre
Bürünmüş yedi renge gök bile neşelenmiş

Bir kapı açılacak menzilinden şaşmazsan
Günlük güneşlik yolun başka yola sapmazsan
Dön kendi ekseninde kurtulup masivadan
Tutup verdiğin sözü beri kal sen riyadan

27/Mart/2010/cumartesi

Yüksel Nimet Apel