sen benim içimde kanayan yaramsın
canımda cansın bırak yüreğim yansın
çekme ellerini çevirme yüzünü
bırak yüreğin bende kalsın

önce küçük bir kıvılcımdın
sonra sardın her yanımı kor oldum
alamadım kendimi gözlerindeki ışıktan
görmüyor gözlerim başkasını
bak kör oldum
ve küllerimden yeniden doğdum

bilir misin deniz gözlüm
aşk hiç ummadığın anda gelir
bulur seni bir ok gibi saplanır içine
çaresiz kalırsın her zamanki gibi yine

dermansız bir dert olur içinde
alışırsın onunla onsuz yaşamaya
anlarsın sevginin karşılıksız olduğunu
tesellin olur yaşadıkların ve anıların
çekilir bir köşeye sessizce ağlarsın

anladım geç te olsa
sen de benim gibi aşk yorgunusun
bırak yüreğimdeki yangınlar sürsün
belki o zaman mutlu olursun

masal gibisin bir varsın bir yoksun
ay gökyüzünde bulutta saklı
bize ait ne varsa almış yanına
umurunda mı senin geride bıraktıkların
meğer bir rüyaymış yaşananlar

işte gidiyorsun bir şey demeden
arkana bile bakmadan
demeyeceğim ne olur geri dön
uzaklaşır sesin attığın her adımda
ayak izlerini de siliyorum ardından
gönderirim sana selam kuşların kanadında

sen olduğun gibi kal değişme sakın
sevmek zorunda değil hiç kimse
bavulum elimde ben de giderim vakti gelince
uzaktan el sallarsın hareket edince...




Refik
23.04.2017
İstanbul